وقتی تیم فوتبال اسرائیل به ایران آمد ایرانی‌ها چه واکنشی داشتند؟ | از ما خواستند پرچم اسرائیل را از اتوبوس خارج نکنیم | خوب شد در ایران برنده نشدیم!
تاریخ انتشار: ۱۰ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۰۴۰۶۱
به گزارش همشهری آنلاین، کانال تلگرامی «اخ فی الله» که به صورت متمرکز و پیوسته اخبار مربوط به فلسطین و رژیم اشغالگر قدس را به صورت لحظه‌ای و بر خط منتشر می‌کند و این روزها به یکی از پربازدیدترین منابع خبری تبدیل شده است، چندی پیش با انتشار مطلبی درباره نفرت دیرینه ایرانی‌ها از رژیم صهیونیستی گفت و این مضوع را با رائه اسناد و مدارکی از جراید و روزنامه‌های ایرانی و عبری اثبات کرد،.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
متن کامل این گزارش به شرح زیر است:
پنجشنبه ۲۰ فروردین ۱۳۴۹؛ یک روز قبل از بازی
در این روزنامه نوشته شده است: «به نظر می‌رسد که تیم ایرانی از نظر وضعیت فیزیکی و ارزش‌ها از هاپوئل تل آویو جلوتر باشد، اما هاپوئل از نظر فنی قوی‌تر است. کمیته برگزاری تصمیم گرفته است که نیروی پلیس را که در جریان بازی نهایی حضور خواهد داشت، افزایش دهد. پلیس در سکوها و همچنین در زمین خواهد بود. آیا هاپوئل تل آویو به آماده سازی خود برای فینال و تمرین ادامه می‌دهد؟ دیروز چهار بازیکن غایب بودند که حال خوبی ندارند؛ امیدوارم که مصدومین تا زمان بازی روز جمعه بهبود یابند و در تیم با تمام قدرت ظاهر شوند.»
جمعه ۲۱ فروردین ۱۳۴۹؛ روزبازی:
در این مطلب آمده است: «۱۵۰۰ پلیس و پرسنل امنیتی برای عملیات امنیت بازی استخدام شدند. شب گذشته محافظین برای جلوگیری از هرگونه تحریک احتمالی شروع به گشت‌زنی در ورزشگاه کردند. مسئولین از هیئت اسرائیلی خواستند تا پرچم اسرائیل را از اتوبوس خارج نکنند و هیچ نشانی از اسرائیل به اتوبوس وصل نشود تا از شناسایی قبل از ورود به ورزشگاه جلوگیری کنند. از طرف دیگر، پرچم اسرائیل همچنان در مقابل هتلی که گروه هاپوئل ساکن است در کنار پرچم‌های کشورهای شرکت کننده، افراشته است. ۳۰ هزار تماشاگر وارد ورزشگاه تهران می‌شوند اما ۳۵۰۰۰ بلیط برای فروش گذاشته شده، زود فروش رفت. مربی تیم اسرائیل روز گذشته بازیکنان خود را جمع کرد و به آنها توضیح داد که نباید از ریتم تیم حریف غافل شد و غرش‌های جمعیت مشتاق را نادیده گرفت. شما باید حیله‌گری کنید و از بسیاری از ترفندها استفاده کنید.»
مربی اسرائیلی: خوب شد در ایران برنده نشدیم!
بازی انجام می‌شود، فینال قهرمانی آسیا؛ هاپوئل تلاویو ۱، تاج تهران ۲. روزنامه‌های اسرائیل ۲۳ فروردین ۱۳۴۹ یعنی دو روز بعد از بازی و روز اول کاری بعد از برگزاری این رقابت نوشتند: «بیش از سی هزار تماشاگر مشتاق جمعه برای تماشای بازی فینال در اصلی‌ترین رویداد در تهران جمع شدند. با تشویق بی‌وقفه بلند، بازیکنان تاج را تشجیع کردند. جمعیت در خیابان‌های تهران شادی می‌کردند.»
مربی هاپوئل تل آویو گفته بود: «ما می‌توانستیم برنده شویم، اما شاید این طور (این باخت) بهتر بود. در پرتو فضای وحشی و نفرت‌انگیز تهران … من این طوری آرام‌تر هستم. بازیکنان هاپوئل ترس روانی خاصی نشان دادند و این بر توانایی آنها تأثیر گذاشت. بازیکنان تاج توانایی خوبی نشان دادند و البته از تشویق بی‌نظیر ده‌ها هزار تماشاگر نیز استفاده کردند. یک پیروزی طوفانی در زمین با صدای موسیقی ارکستر و صفوف پیروزی ده‌ها هزار نفر از ساکنان پایتخت که با آواز و رقص بیرون رفتند.»
صحبت مربی تیم اسرائیلی این طور در جراید صهیونیست‌ها ثبت شده است: «واضح است که جمعیت پر جنب و جوش از نظر روحی به تیم آنها کمک می‌کرد. با این حال به نظر من بهتر شد که ما در شرایط ترسناکی که در تهران بودیم برنده نشدیم. من از اینکه همه به خانه برگشتیم راحت و خوشحال هستم، زیرا به جز یهودیان، همه نفرت آشکاری نسبت به ما نشان دادند و در آستانه بازی ماشین‌ها از زیر پنجره‌های هتل ما بوق می‌زدند و اجازه خوابیدن به بازیکنان را ندادند. وقتی ما مقابل اندونزی بازی کردیم لحظه‌ای فکر کردم که در جاکارتا هستیم، زیرا جمعیت وحشی ما را از خود دور می‌کردند و فقط رقیب را تشویق می‌کردند. ما به توانایی بالقوه خود نرسیدیم، اما تحت شرایط ویژه‌ای که در پایتخت ایران حاکم است (این شکست) قابل توجیه است.»
در مطلب دیگری اینطور نوشته شده است: «ایران برنده شد؛ اما ایرانی‌ها به این راضی نبودند و در مسیر رفتن به رختکن تیم اسرائیل چوبی یک متری را که صلیب شکسته با رنگ قهوه‌ای روی آن کشیده بودند پرتاب کردند. به علت اینکه احتمال می‌رفت افرادی که شستشوی مغزی شده‌اند به بازیکن‌ها آسیب برسانند استادیوم تا فضای سه کیلومتری حفاظت می‌شد. سه ماشین ضدشورش اتوبوس هاپوئل رو حفاظت می‌کردند و ۴ گروه پلیس در چهارگوشه زمین بود. پایتخت ایران واقعاً شلوغ بود. ماشین‌ها حسابی سر و صدا کردند ولی مانع ایجاد شادی و خوشحالی مردم و نواختن ارکسترها نشدند و هزاران ایرانی که در میدان‌های شهر بودند به هیجان رو می‌آوردند.»
همچنین بخش دیگری از مطالب اسرائیلی‌ها بر این اساس بوده است: «وضعیت بازی در خارج از میدان مانند یک جنگ بود. آنچه دیشب در تهران قبل از بازی اتفاق افتاد، برخورد غیر ورزشی جمعیت ایرانی بود که به نفرت غیرمنطقی و خصومت آشکاری رسیده بود.»
۳ روز بعد از بازی، فوتبال اسرائیل عنوان برتری خود را در آسیا از دست داد
۲۴ فروردین ۱۳۴۹ برابر بود با از دست دادن قهرمانی که در چنگ فوتبال اسرائیل بود. آنها در روزنامه‌های خود ادعا کردند: «از دست دادن این قهرمانی در نتیجه حقارت اسرائیلی‌ها نبود بلکه سه دلیل اصلی برای از دست دادن قهرمانی اسرائیل برای اولین بار در سه سال گذشته وجود دارد و هر سه دلیل به جنبه حرفه‌ای ارتباطی ندارند. دلیل اول مربوط به جو ایجاد شده در پیرامون نمایش‌های قهرمان اسرائیل در تهران است. از همان بازی اول خصومت جمعیت محلی با اسرائیلی‌ها آشکار شد و مشخص بود که برای حفظ جام در کشور میزبان تمام تلاش‌ها -نه لزوماً ورزشی- انجام خواهد شد. در پشت بازی هاپوئل تل آویو در شهر، یهودیان در تهران شناسایی شده بودند و مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و پرچم اسرائیل در یکی از بازی‌ها پایین آمد. دانشجویان ایرانی با سلام اورشلیم کنار نمی‌آیند و کابوس با شکست نهایی به اوج خود رسید، چوب‌هایی که بر روی آنها صلیب شکسته نازی‌ها رنگ‌آمیزی شده‌بود، همراه با شعارهای تحقیرآمیز در استادیوم‌های ورزشی برای یک مبارزه محتوایی کافی بود.»
کد خبر 803461 منبع: مهر برچسب‌ها ایران و اسرائیل ویژه ورزشی اسرائیل فوتبالمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: ایران و اسرائیل ویژه ورزشی اسرائیل فوتبال پرچم اسرائیل
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۰۴۰۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آواز علیرضا قربانی در استادیوم فوتبال؛ جدی می‌فرمایید؟
در اینکه انتخاب موسیقی بر مبنای سلیقه شخصی افراد است و شاید درباره تعریف موسیقی مناسب در فضای معین به تعریف مشخصی نرسیم، شکی نیست؛ اما اینکه قبل از شروع یک فوتبال پر هیجان برای تماشاچیان در استادیوم آواز علیرضا قربانی پخش کنیم، قطعا کج‌سلیقگی است!
به گزارش ایسنا، شامگاه گذشته (۷ اردیبهشت‌ماه) پرونده رقابت‌های دور یک هشتم نهایی جام حذفی فوتبال باشگاه‌های کشور با صعود سپاهان و حذف پرسپولیس بسته شد. یکی از حساس‌ترین رویداهای فوتبالی شب گذشته بازی پرسپولیس و آلومینیوم اراک بود که اتفاقا به میزبانی اراکی‌ها برگزارشد.
بسیاری از علاقمندان فوتبال در این شب پر هیجان ورزشی راهی استادیوم شدند تا تیم مورد علاقه خود را تشویق کنند. معمولا در همه دنیا رسم بر این است که قبل از بازی‌های فوتبال برای حاضران در استادیوم موسیقی‌های پر هیجان پخش می‌کنند تا تماشاچی با فضا همراه شود و رخوتی در استادیوم ایجاد نشود؛ گاهی هم بسته به اهمیت بازی خوانندگان مطرح پاپ به استادیوم دعوت می‌شوند تا قبل از شروع بازی شور و هیجان مضاعف به تماشاچی تزریق کنند.
اما شب گذشته در ورزشگاه امام خمینی (ره) اراک بدون توجه به تمام این موضوعات برای حاضران موسیقی نواحی و آواز علیرضا قربانی (خواننده کلاسیک ایرانی) پخش شد؛ آن هم در شرایطی که نه مخاطب برای شنیدن آواز ایرانی حاضر شده است و نه آواز ایرانی قرار است به فضای استادیوم هیجان ببخشد!
درست است که موسیقی برای عده زیادی از مردم تنها جنبه سرگرمی دارد اما نباید از تاثیر موسیقی بر ذهن غافل شد. اینکه در تمام این سال‌ها موسیقی ورزشی مناسبی برای چنین رویدادهایی ساخته نشده است، قطعا جای بحث مفصل دارد اما کاش برگزارکنندگان مسابقه شب گذشته فقط کمی به اثربخشی موسیقی مهیج برای مخاطب فوتبالی احترام می‌گذاشتند و با کج‌سلیقگی نه جایگاه موسیقی ایرانی را تنزل می‌بخشیدند و نه حوصله تماشاچیان فوتبال را سر می‌بردند!
انتهای پیام
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است